100 lat temu urodził się Wielki Człowiek – Jan Paweł II
Dziś przypada 100. rocznica urodzin naszego rodaka Karola Wojtyły. 18 maja 1920 roku w Wadowicach, w niewielkim mieszkaniu przy ulicy Kościelnej 7, na świat przyszedł przyszły papież.
Wszyscy znamy postać Jana Pawła II, pierwszego papieża Polaka, który po 26 latach pontyfikatu został beatyfikowany, a w 2014 roku ogłoszony świętym. Dziś cały świat a w szczególności Polska, będzie obchodzić setną rocznicę urodzin tego wielkiego człowieka. W tym dniu warto przypomnieć sobie kilka faktów z narodzin i dzieciństwa Jana Pawła II.
„Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!” – 02.06.1979r. – jeden z najbardziej znanych cytatów JPII
Karol Józef Wojtyła był synem Karola Wojtyły i jego żony Emilii z Kaczorowskich. Miał starszego o 14 lat brata Edmunda, a jego siostra Olga, która urodziła się 4 lata przed Karolem, zmarła tuż po urodzeniu. Ojciec, porucznik, był urzędnikiem administracji wojskowej, a matka prowadziła dom. Matka Karola Wojtyły mówiła zwykle: „Zobaczycie, mój Lolek będzie kiedyś wielkim człowiekiem”. I nie pomyliła się. Rodzina Wojtyłów wiodła skromne i religijne życie. Gdy Karol miał dziewięć lat jego matka zmarła. Po pogrzebie ojciec zabrał synów do Sanktuarium Maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej. Wtedy przy obrazie Matki Bożej powiedział Karolowi: ,,Ona teraz będzie twoją Matką”. Stąd w roku 2002 właśnie w Kalwarii Jan Paweł II powtórzył swoje zawołanie: ,,Tobie ufam i Tobie raz jeszcze wyznaję: Totus Tuus, Maria! Totus Tuus.” Trzy lata po śmierci matki, zmarł jego brat Edmund, który był lekarzem i zaraził się od pacjentki szkarlatyną.
Wadowicki kościół parafialny, w którego sąsiedztwie urodził się i mieszkał Karol Wojtyła, był ważnym miejscem w jego życiu. Sam mówił o nim :
„Z czcią całuję też próg domu Bożego – wadowickiej fary, a w niej chrzcielnicę, przy której zostałem wszczepiony w Chrystusa i przyjęty do wspólnoty Kościoła. W tej świątyni przystąpiłem do pierwszej spowiedzi i komunii św. Tu byłem ministrantem. Tu dziękowałem Bogu za dar kapłaństwa i już jako arcybiskup krakowski tu przeżywałem swój srebrny jubileusz kapłański. Ile dobra, ile łask wyniosłem z tej świątyni i z tej parafialnej wspólnoty, wie jedynie Ten, który jest Dawcą wszelkich łask. Jemu, też. Bogu w Trójcy Jedynemu, oddaję dziś chwałę na progu tego kościoła”.(Wadowice, 16.06.1999)
W kształtowaniu charakteru Karola wspierały go trzy ważne miejsca: kościół, szkoła, teatr. Był bardzo zdolnym uczniem. Od dziecka był zaznajamiany przez ojca z literaturą polską. Edukacja szkolna pozwoliła mu poznać i rozsmakować się w narodowej literaturze klasycznej i literaturze światowej. Wykazywał też zdolności aktorskie. W roku 1938 opuścił Wadowice wraz z ojcem, udając się na studia polonistyczne do Krakowa.
