Prawo do marki
Pojęcie „marka” w języku potocznym towarzyszy nam od dawna, a obecnie, w dobie rozwoju „social” mediów zyskuje na znaczeniu, gdyż wielu przedsiębiorców rozpoczyna promocję swojej firmy właśnie za pomocą tych środków przekazu społecznego.
W języku potocznym marka (ang. brand) oznacza nazwę, znak, symbol, logo, za pomocą których dany produkt na rynku jest rozpoznawalny i wyróżnia się wśród innych. Stąd dziś tak popularny jest branding czyli budowanie i profilowanie marki, na podstawie swoistych cech przedsiębiorcy. Słownik języka polskiego wskazuje, że marka to również jakość lub gatunek, dobra opinia. Kombinacja tych elementów ma na celu identyfikację towarów lub usług oraz ich wyróżnienie na rynku od produktów konkurencji. Zasadniczym celem jest osiągnięcie na rynku rozpoznawalności a docelowo korzyści ekonomicznych.
Marka jest pojęciem szerokim, które obejmuje grupę elementów, takich jak: grafika, znak towarowy, dźwięk, receptura, gatunek, jakość. Ma ona za zadanie identyfikować towary o konkretnej jakości oraz innych istotnych cechach. Na gruncie prawa polskiego nie znajdziemy definicji marki, bowiem ustawodawca takim pojęciem się nie posługuje. Samo pojęcie marki zatem nie podlega ochronie prawnej. Natomiast gdy pod pojęciem marki będziemy rozmieć prawo do znaku towarowego lub np. dobro osobiste przedsiębiorcy, prawo do firmy, to wówczas możemy znaleźć na gruncie polskich przepisów pewne środki ochrony prawnej.
Zgodnie z art. 120 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. 2020. 286) znakiem towarowym jest każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów lub usług jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, włącznie z nazwiskiem, rysunek, litera, cyfra, kolor, forma przestrzenna, w tym kształt towaru lub opakowania, a także dźwięk.
Na pewno nikt z nas nie chce, aby marka w którą inwestuje i którą promuje była wykorzystywana lub podrabiana przez innych. Sposobem na uniknięcie takiej sytuacji jest zastrzeżenie znaku towarowego.
Udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy następuje w postępowaniu administracyjnym prowadzonym przed Urzędem Patentowym po sprawdzeniu przez Urząd, czy zostały spełnione ustawowe warunki wymagane dla uzyskania prawa. Fakt udzielenia prawa ochronnego potwierdzany jest wydaniem świadectwa ochronnego na znak towarowy, przez uzyskanie którego uprawniony nabywa prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Po dokonaniu zgłoszenia Urząd zbada, czy spełnione są wszystkie przesłanki oraz zbada tzw. bezwzględne przesłanki odmowy. Jeśli znak towarowy otrzyma akceptacje Urzędu, zostaje opublikowany w Biuletynie Urzędu Patentowego. Od momentu opublikowania znaku w BUP rozpoczyna się okres na wniesienie sprzeciwu. Jeśli w tym czasie żaden inny podmiot nie zgłosi sprzeciwu do rejestracji znaku towarowego, otrzymamy pozytywną decyzję warunkową. Po jej opłaceniu prawo ochronne znaku towarowego trwa 10 lat od chwili zgłoszenia wniosku. Wskazać należy, że udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy nie stanowi warunku używania znaku na rynku. Znak towarowy, jako oznaczenie towarów pozwalające na odróżnienie towarów pochodzących z jednego przedsiębiorstwa od tych pochodzących z innych przedsiębiorstw, może być używany bez potrzeby jego rejestracji. Jednak przez fakt posiadania prawa ochronnego uprawniony uzyskuje większą pewność wyłączności korzystania z danego znaku towarowego na rynku.
Mając na uwadze dzisiejszy szybki rozwój firm i promocję własnych rodzimych marek w internecie, taka ochrona wydaje się praktyczna i pozwoli w przyszłości uniknąć strat finansowych oraz sporów sądowych.
Autor: Karolina Jasińska, Radca Prawny – Sędziszów Młp. www.karolinajasinska.pl
